Tussen de Regels Door
Woorden die vallen waar stilte veel zegt
Een blog over mentale schaduw, verhalen die raken, en kunst die ademt in het donker
Hier vind je geen antwoorden.
Alleen echoβs van gedachten die te stil bleven.
Muziek, boeken, theater - spiegels waarin ik mijzelf herken als ik verdwijn.
Ik schrijf niet om gehoord te woorden. Ik schrijf om niet kwijt te raken wat geen stem had.
Een stem in schaduw geschreven.
Ik deel wat ik voel, als ik het niet meer kan dragen.
Soms met muziek. Soms met een boek.
Soms in de stilte die ik probeer te vertalen.
Je hoeft het niet te begrijpen. Als het je raakt, dan klopt het al.
Wanneer muziek iets raakt wat je zelf nog niet durfde te benoemen. Een persoonlijke reflectie op verlies, therapie, en de fluisteringen van De Dood β aan de hand van de musical Elisabeth.